Tom zijn UP! Verkocht!

[blastaway]

Have Fun Tom! Ziet er geweldig uit! Mooie route en lekker relaxed.

[damianw26]

Heerlijke reis zo te zien, veel plezier

[Tom Westendorp]

Inmiddels in Luzern. Nu door richting de Tremola op de Gotthardpass.

[TwitNour]

Goede reis!

[Tom Westendorp]

Op dit moment zitten we in Napels. Met ons gaat alles goed en de up! Ook maar hier gaan we snel weg. Wat een verschrikkelijke stad. Ik heb op alle reizen die ik heb ondernomen me nog nergens onveilig gevoeld tot hier. Alleen maar Roemenen die direct driehoekjes vormen als je langsloopt en andere onguur uitziende types die je aankijken alsof ze je direct willen beroven. Dit is niet mijn stad. Snel door naar Bari.

[Touchwood]

Camorra-territory. Totaal verziekte toestand.

[damianw26]

Nooit geweten, inderdaad snel weg daar

[Ed-up]

Ja, Napels is geen heel fijne stad. Heb je je auto onbeschadigd door het Napolitaanse verkeer kunnen loodsen? Ik dacht dat ik met enkele keren Rome wel wat gewend was, totdat ik in Napels kwam....Totale anarchie daar, met maar één werkende 'verkeersregel': zie je een gat (gaatje), pak het dan. Alle andere regels zijn daaraan ondergeschikt.

Pas ook op met geldteruggave bij contant betalen en louche figuren die wel even op je auto willen passen, het is één criminele bende daar.

[blastaway]

Ja het is echt een k stad! Ooit bij 'opgelicht in het buitenland' gezien hoe crimineel

[Tom Westendorp]

Vakantietrip 2017

Deze trip naar Sicilie zou uiteraard niet compleet zijn zonder een reisverslag van de trip. Iedereen is natuurlijk reuze benieuwd hoe de up! Het dit jaar weer heeft volgehouden, toch?

De trip begon op donderdagmiddag vertrek stond gepland voor 14 uur 's middags en dat tijdstip hebben we ook precies gehaald. Klokslag 14 uur reden we de straat uit en het avontuur tegemoet. Doel van de etappe van vandaag was om tenminste tot zuid-Duitsland te komen en misschien wel verder nog een stukje Zwitserland in. De eerste driehonderd kilometer nam ik voor mijn rekening. Vanwege de grote drukte op de Duitse Autobahn vond ik een snelheid van 140 op de cruise-control meer dan voldoende.

Een foto van de cockpit


Tot 13 uur die middag was ik nog aan het werk en de combinatie van drukke werkwerken en toe zijn aan vakantie maakten dat ik het stuur graag even door gaf aan Ilonka. Zij had vervolgens het twijfelachtige genoegen om de up! Door verschillende soorten drama te loodsen. Daar waar ik mijn kilometers met een beetje bewolking had gemaakt leek het nu wel schemer buiten. De temperatuur gaf nog altijd een behaaglijke 34 graden aan terwijl de lucht snel inktzwart werd. We waren inmiddels net voorbij aan Frankfurt.

Het duurde dus ook niet lang voordat de wolken openden en er een gigantische hoeveelheid regen naar beneden kwam. Ilonka liet de snelheid, samen met alle auto's om ons heen, terugvallen tot slechtst 30 kilometer per uur. Toen een busje met een kilometer of 50 per uur door een gigantische plas reed werd de up! Overspoeld door een muur van water.

Toen de regen afzwakte tot slechts een lichte bui ging het de snelheid weer iets omhoog, maar niet voor lang. De combinatie van zwaar weer en de avondspits zorgden voor file. Daar waar het voor mij niet moeilijk was om per uur 100 kilometer af te leggen kwam Ilonka niet verder dan 50 tot 60. Na bijna twee uur rijden werd de verkeersintensiteit snel minder en werd het voor ons tijd om wat te gaan eten. Het was inmiddels half zeven dus we hadden trek.

Na een bezoekje aan Mcdonalds en het tankstation was het mijn beurt om het stuur weer over te nemen, voordeel van het rustige rijden was het indrukwekkende verbruik van slechts 1 op 17. Dat zouden we op deze tankt niet gaan redden. De straten waren leeg, kurkdroog en alles zat mee. Van 19 tot 20 uur reden we 168 echte kilometers. De grens met Zwitserland kwam snel dichterbij.

Met het bereiken van Zwitserland was het ook gedaan met het harde rijden. Het doel voor nu was om naar Luzern te rijden om de volgende dag snel te kunnen beginnen aan het mooiste stuk van de route voor dit jaar.....

Het blijft prachtig om door Zwitserland te rijden maar ik word er ook altijd behoorlijk paranoidie van. Hardrijden is uit den boze en de boetes die op overtredingen staan zijn buitenproportioneel hoog. Als je even niet op let rijd je iets te hard een tunnel in en is een boete van meer dan 200 euro eerder regel dan uitzondering.

Gelukkig haalden we ons hotel zonder verdere problemen en hebben we de avond afgesloten met een lekker koud glaasje bier.

[GunSpeed]

Dat zal wel een vermoeiende dag geweest zijn in die wisselende weersomstandigheden

[Tom Westendorp]

Dat was het zeker maar op de een of andere manier krijg ik altijd energie van lange afstanden rijden. If that makes any sense?

[blastaway]

Mooi trippie Tom. Heel veel plezier samen en doe rustig aan!

[Tom Westendorp]

Gaan we zeker doen! Verslag van dag 2 volgt morgen!

[GunSpeed]

Dat was het zeker maar op de een of andere manier krijg ik altijd energie van lange afstanden rijden. If that makes any sense?

Adrenaline

[damianw26]

Geweldig toch zo'n stuk rijden, en je maakt nog eens wat mee zo te lezen!

[Tom Westendorp]

Reisverslag dag 2.

Aanvankelijk was het doel van de heenreis om via de Stelvio-pass naar Toscane te rijden om daar mijn zusje te verrassen voor haar verjaardag. Tevens was het plan om met mijn ouders naar een nieuw restaurant te gaan dat is gestart door een vroegere medewerker van onze favoriete pizzeria.

Helaas werd bij het plannen van de trip vrij snel duidelijk dat het rijden van de Stelvio en op tijd op de camping te zijn om uit eten te kunnen geen gelukkige combinatie zou zijn. Het was vrij simpel, of een dag rijden van 12 uur om iets meer dan 9 uur af te leggen of op tijd op de camping zijn, nog even te kunnen relaxen en vast beginnen met vakantie te houden.

Vanzelfsprekend werd het de laatste optie. De Stelvio moet maar wachten. Maar om vanaf Luzern nou in één rechte lijn naar Cecina te rijden.... Dat was het toch ook nog niet. Ik had een alternatief nodig. Dat alternatief presenteerde zichzelf vrij snel toen ik op Instagram een foto van een vriend tegenkwam die nog maar een maand voor vertrek de Tremola-pass had willen rijden. Deze met klinkers bestrate pas is de vroegere Gotthard-pass. Voor vertrek had ik al besloten dat we sowieso niet door de tunnel zouden gaan dus één en één werd twee. Een korte check bevestigde dat de pas open was dus dat werd het doel.


ontbijt in Luzern

Het ontbijt in ons hotel in Luzern was niet uitgebreid maar wel van bijzonder hoge kwaliteit. De koffie was goed en de zalm was vers. Een perfecte voorbereiding voor een dag in de auto dus. We moesten nog ongeveer een uur rijden tot de Gotthard-pas sen het leek mij verstandig om de auto nog maar even extra vol te gooien in Luzern. Het tankstation midden in het dorp leek wel nieuw. Alles zag er uit alsof het nog nooit was gebruikt en het beste aan het tankstation was dat elke pomp drie knoppen had om de radio mee te bedienen. Terwijl je de auto vol staat te tanken kun je dus kiezen of je volksmuziek, dance of gewoon radio wilt luisteren. Dat had ik nog nooit meegemaakt!

Tijdens het tanken raakten we aan de praat met een oude man die vol trots verstelde dat zijn zoon het tankstation had ontworpen en dat het slechts twee maanden oud was. Naast dat je de auto vol kon tanken kon je aan het water zo'n 100 meter verderop ook tanken tegen dezelfde prijzen. Heel gaaf! Wat minder gaaf was dat de oprit naar de straat vrij steil op liep en de stoep wat afliep. Het was dus onvermijdelijk dat de volgeladen up! Met de bodem de grond zou raden. Het geluid van de bodemplaat die een kortstondig contact maakt met de grond blijft een verschrikkelijke. Maar van schade was wederop geen sprake.

[url=https://flic.kr/p/WtPLmy]
Wegwerkzaamheden aan de Gotthard-pas en file

Dan de Tremola-pass, je moet weten hoe je er komt want je moet bij het hostel bovenop de Gotthard linksaf als je vanaf de richting van Basel komt en voor je het weet rijd je op de meest fantastische klinkerweg ooit. De weg is voor iedereen vrij toegankelijk en wordt gebruikt door zowel fietsers, voetgangers, motorrijders en auto's. Vanaf onze kant rijd je van boven naar beneden en schuilt er achter elke bocht een nog gaver uitzicht dan de bocht er voor. Qua rijden zou het interessanter zijn om de route van boven naar beneden te rijden maar dat hebben we omwille van de tijd niet geprobeerd.

[url=https://flic.kr/p/Vg9RD3]

[url=https://flic.kr/p/WxrepT]
wat een schilderij!

Na de pas werd koers gezet richting Milaan. De temperatuur liep daarbij snel op. Waar het bovenop de pas slechts 15 graden was ging de temperatuur bij Milaan dik over de 40. Op de top zagen we 43 graden. Tijdens een lunchstop hebben we de taken daarom maar verdeelt. Ilonka ging broodjes kopen en ik bleef bij de auto om de airco vol aan te kunnen laten staan. Deze strategie volgen we inmiddels drie jaar naar grote tevredenheid. Omdat de auto niet warm wordt door in de zon te staan is het de hele dag comfortabel aan boord ongeacht hoe warm het wordt.

Keerzijde van het verhaal is dat alles in de motorruimte zo heet wordt dat je goed kunt merken dat het kleine motortje er niet echt zin in heeft tot het moment dat je een tijdje op snelheid hebt gereden en er wat hitte is afgevoerd. Ik weet vrij zeker dat er van de 75 paarden er misschien wel 30 aan de beademing lagen.

Naarmate we dichter bij de camping kwamen liep de temperatuur weer dichter naar de 30. De up! Had er zin in en met hoge snelheid werd er nog even een half uur van de verwachte aankomsttijd afgesnoept. Wederom een top dag in de up!

Nu tijd voor twee dagen rust. Next stop: Napels.

[Touchwood]

Ben 2 keer bovenop de Gotthardt pas geweest met een auto en 2 keer de Tremola pas gemist. Das toch ook wat. Wist van het bestaan niet af. Ziet er zeer authentiek jaren dertig uit met die klinkers.

Veel plezier in Italië. De ultieme toerrit.

[Autheo]

Het is hier al even stil, hoop dat je lekker geniet en het vuur je niet te na aan de schenen gelegd wordt op Sicilië...

[Tom Westendorp]

Reisverslag dag 3.

Na bijna twee dagen relaxen op camping Le Capanne en een aantal mensen te hebben gesproken die ik al bijna 5 jaar niet had gezien was het tijd om verder te gaan.

Vandaag stond Napels op het programma. Cecina - Napels was een redelijk korte afstand dus vandaag was niet zo’n hele spectaculaire dag qua rijden, althans dat leek het op het eerste gezicht. De Garmin gaf aan dat we met zo’n 5.5 uur toch wel op de plek van bestemming moeten zijn.

Omdat we een redelijk eind van de autostrada waren verwijderd werden we over SS wegen geleid. Deze zijn vergelijkbaar met de provinciale weg in Nederland en je mag er snelheden aanhouden variërend van 70 tot 100 kilometer per uur, soms een stukje 110 en als je met het verkeer meerijdt gaat het vaak nog veel harder. Het zal u dus niet verbazen dat we mooi op konden schieten. Vlak voor Rome ging de SS weg over in echte Autostrada en kon de kraan weer helemaal open.

De ringweg rond Rome was zoals gebruikelijk behoorlijk druk maar, in tegenstelling tot veel andere delen van Italie, wordt er erg netjes gereden. Vanaf Rome tot Napels was het nog zo’n anderhalf uur. Doorgaans wordt de omgeving steeds mooier naarmate je lager in Italië komt en ook deze rit was geen uitzondering.

Vorig jaar hebben we een dag Rome gedaan en dit jaar waren we van plan om hetzelfde te doen in Napels. ‘S-avonds aankomen, de volgende dag de stad bekijken en de ochtend er na weer verder. Alleen bij het binnenrijden van Napels had ik al zo’n vermoeden dat het deze keer wel eens anders zou kunnen gaan. Het verkeer was een nog groter slagveld dan op Sicilie en overal waar je keek zagen de mensen er uit als zwervers. Dit staat behoorlijk haaks op de rest van Italië waar de gemiddelde Italiaan er uitziet alsof hij van- of naar een modeshow gaat, zelfs wanneer ze zoiets banaals gaan doen als boodschappen.

Het vinden van parkeergelegenheid leek aanvankelijk erg makkelijk. Het hotel had een ondergrondse garage. Alleen was dit er één van het type waar je de sleutels in je auto moest achterlaten en de medewerkers zouden hem dan wel parkeren. Met een volgepakte auto durf ik die gok meestal niet aan en in Napels al helemaal niet. Up! In de achteruit en snel weg hier! We vonden uiteindelijke een parkeerplein met hekken er om heen, schijnwerpers en veel camera’s. Het zal wel nodig zijn? Dit verschafte mij enige rust. Alle apparatuur mee, afdekplaatje op de plek van de Garmin, achterbank leeghalen, alles uit het zicht en hopen op een goede afloop.

Tot dan toe was Napels nog niet helemaal wat ik er van verwacht had. Eer heerste een broeierige sfeer. Het leek wel alsof er meer Roemenen dan Italianen op straat liepen en de je zag bijna geen vrolijke mensen. Gelukkig was ons hotel een oase van rust. Het is denk ik één van de meest luxe hotels waarin we ooit hebben verbleven. Het contrast kon haast niet groter. Toch was de prijs voor een kamer maar € 60,-. Als klap op de vuurpijl was de Grand Prix van Bakoe ook nog eens op televisie en konden we dus op een geweldige manier even tot rust komen. Net als Max die wederom vroeg uitviel.

Dan de stad maar in! We hadden een kaartje met de hoogtepunten dus werd het tijd om de stad eens te gaan bekijken. Je moet niet louter en alleen op je eerste indruk afgaan toch?

We liepen het hotel uit en ik was van plan om een mooie film in elkaar te zetten over Napels en alles wat ze heeft te bieden. Alleen, het leek wel alsof de locals mijn camera zowat uit mijn handen wilden kijken. Voor ik het wist had ik een gesprek met een paar jonge Roemenen die, naast dat ze met mij aan de praat waren, schichtig om zich heen keken. Ik vond het maar niks. Camera snel weg.

Tijdens onze wandeling richting de Duomo cirkelden steeds een paar dezelfde mensen om ons heen. Toen ik één van de Afrikanen aansprak om te vragen wat ik voor hem kon doen stoof hij snel weg. Mij is altijd geleerd dat wanneer je het idee hebt dat iemand je volgt je zo iemand moet confronteren. Geen slecht idee leek me zo. De lol was er voor ons wel af. Wat een smerige stad, wat een vervelende mensen en als we ergens ter wereld zouden worden overvallen dan was de dag in Napels wel topfavoriet voor dagen waarop het kon gebeuren.

Terug naar het hotel dus. Gelukkig beschikte het hotel over een sportschool en zijn we maar even gaan sporten. Uit eten bleek ook al lastig te worden omdat ik er weinig voor voelde om in het donker door de stad te gaan dwalen dus dat werd een burgerking, omdat die aan de overkant van de straat zat en de kans op beroving daarmee niet zo heel groot was. Snel terug naar het hotel, slapen en ontbijten.

Tot nooit meer ziens Napels!